Nog 1 weekje!!

Wat gaat de tijd ineens snel! Afgelopen vrijdag heb ik mijn laatste werkdag gehad en dan valt er toch een soort last van je schouders. Er leek geen eind aan de vele assessments te komen. Eigen schuld, ik wilde me nog even onmisbaar maken en heb derhalve mijn agenda overvol geboekt. Hopelijk is dat gelukt ;-) Wel raar om afscheid te nemen van zo veel leuke en enthousiaste collega's, waarmee we in een vrij korte tijd het assessmentcenter op de kaart hebben gezet. Ruim een jaar geleden zaten we nog met 'alle' psychologen (6) in één kamer en nu is het aantal al 3x zo groot.

Al twee maanden lang heb ik vele afscheidsetentjes, laatste borrels en lunches, maar zaterdag was mijn echte afscheidsborrel. Als klein meisje was ik een beetje jaloers op mijn broer en zus, die in de zomer jarig waren en dus buiten hun feestjes konden geven, terwijl ik mijn partijtje in februari altijd naast de kachel vierde. Nu zou het dan eindelijk eens buiten kunnen.... dat dacht je! De halve ochtend regent het en dus toch maar binnen. Op zo'n moment bedenk ik me wel dat ik het komende jaar in mijn handjes mag knijpen, met het zonnige en warme Namibië als thuisbasis. Gelukkig knapt het halverwege de middag nog op en staat de 'mannentafel' binnen de korste keren buiten. De cadeautjes en speeches waren geweldig, allemaal met een heel persoonlijk tintje, vooral de foto- en vriendenboekjes. Dank, echt heel leuk! Gelukkig ook wat dubieuze zaken, zoals een hele aparte Randstad pennenhouder... ik weet niet of ik daarmee aan kan komen op mijn nieuwe werk, haha! En in een klap al mijn weekendkampeerspullen compleet. Na de borrel nog een afzakkertje in Ter Brugge, ouderwets gezellig!

Tot nu toe had ik nog niet zoveel aan mijn huisje gedaan, om het nog een beetje gezellig te houden. Maar na vandaag is dat anders, alles moet naar zolder! En dan is het echt heel leeg ineens. Gelukkig gaat het pakken heel snel en heb ik dus nog genoeg tijd om afscheid te nemen en te genieten van het bekende Amsterdamse leven. Want binnenkort wordt alles anders. Leuk detail: in de 2e week van de in-countrytraining slapen we een nacht in een primitieve hut horende bij een museum in het noorden van Namibië. Ik moet direct denken aan die familie die een week in het openlucht museum heeft 'gewoond', zodat de bezoekers ze de hele dag konden observeren. Hopelijk staat er geen bus Japanners voor mijn neus als ik om 8 uur mijn hut uit kom rollen!!

Zaterdag 8 september vertrek ik om 16:25 via Londen en Johannesburg naar Windhoek. Ik ben dan met name te bereiken op baukjeheemskerk@hotmail.com. Vanaf 9 september ben ik voor post te bereiken op het volgende postadres:

VSO Namibië
Mont Blanc Street no. 9
Eros, Windhoek, Namibia
(of PO box 11339, Klein Windhoek)

Goeienag (heerlijk dat Afrikaans!) of zoals de Herero en Himba zouden zeggen: Ongurova ombua

Prive mobiele nummer: +264 81 3491018