It’s hard to be gay in Namib - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Baukje Heemskerk - WaarBenJij.nu It’s hard to be gay in Namib - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Baukje Heemskerk - WaarBenJij.nu

It’s hard to be gay in Namib

Door: Baukje

Blijf op de hoogte en volg Baukje

09 November 2007 | Namibië, Windhoek

LifeLine / Childline probeert een gemêleerd gezelschap aan werknemers te krijgen voor de organisatie, om zo uit elke cultuur een vertegenwoordiger te hebben en toegankelijk te zijn voor iedereen. Omdat er een jongen uit het Childline team ontslag heeft genomen en er veel ‘moderne Windhoekers’ in het team aanwezig zijn, gaan we in het Noorden op zoek naar een Rukwangali sprekende local, die bereid is om te verhuizen naar Windhoek. Aangezien het een wereld van verschil is tussen het noorden en de grote boze stad, lopen we tegen grappige, maar ook moeilijke problemen aan. Taken zijn onder andere: psychosociale counseling en voorlichting aan kinderen over onderwerpen als HIV, condoomgebruik en seksueel misbruik. Kortom je moet open over dit soort onderwerpen kunnen en durven praten. En daar begint een groot probleem van AIDS bestijding in Namibië. Er wordt hier wel geprobeerd (en soms gepretendeerd) open over het onderwerp te praten, maar ondertussen zijn er nog veel taboes, vooral op het platteland, waar de AIDS-pandemie het ergst is. Zo wordt er over seks eigenlijk nauwelijks gesproken en dat is een bekend probleem voor Lifeline. Mede daarom worden er tijdens de interviews voor het nieuwe teamlid redelijk wat vragen gesteld over onderwerpen als HIV en AIDS en de bestrijding ervan, maar ook over seksuele intimidatie en child abuse. Wat meteen opvalt is dat de sollicitanten een beetje om de ‘daad’ heen praten en zeker geen woorden als penis of vagina uitspreken. Zelfs als je doorvraagt of ze wat duidelijker kunnen uitleggen, hoe ze een kind gaan vertellen wat hun ‘private parts’ zijn en wat ‘sexual assault’ is, wordt er zo’n beetje ongemakkelijk naar hun kruis gewezen en uitgelegd dat een vreemde boze meneer daar niet aan mag komen. Al een aantal jaar is bekend in dit land, dat ‘de vreemde boze meneer’ helaas toch meestal familie is.
Nog zo’n taboe: homo’s. Bij wet nog verboden en strafbaar, trouwen mag al helemaal niet en er wordt nog veel gediscrimineerd. In het interview/assessment zit een casus over homoseksualiteit en hoe een puber te helpen, die twijfelt over zijn geaardheid. Eén van de mooiste antwoorden: ‘homo’s zijn toch mannen, die zowel op mannen als vrouwen vallen? That’s a bad thing. Ik zou hem meenemen naar een kroeg met veel vrouwen, dan gaat het vanzelf over.’ Een van de collega’s waarmee ik de interviews afneem, is homo en toekomstig manager van de jongen die wordt aangenomen. ’s Avonds gaan we een drankje doen in een locale kroeg, waar ook veel vrouwen zijn. Helaas heeft het niets geholpen. Hij is nog steeds smoorverliefd op zijn Stanley!

  • 09 November 2007 - 07:15

    Heidi:

    nog een hoop om aan de weg te timmeren de komende jaaaaaren voor de mensen daar......zou er nou echt geen toverstokje bestaan??
    Dikke knuf

  • 09 November 2007 - 19:07

    Maartje:

    En als hij niet voor jou gaat, zal hij toch echt alleen op mannen vallen. Misschien dat eens uitleggen...
    XXX

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Namibië, Windhoek

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

01 September 2008

Maria's weeshuis: laatste foto's

21 Juli 2008

Foto's Thailand

21 Juli 2008

Dream Island

10 Juni 2008

I love Namibia!

25 Mei 2008

Ottilie’s verhaal
Baukje

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 7
Totaal aantal bezoekers 39684

Voorgaande reizen:

04 September 2011 - 12 Juli 2012

Terug naar Afrika!

08 September 2007 - 02 Juli 2008

Mijn eerste reis

30 November -0001 - 30 November -0001

Vakanties

Landen bezocht: