De eerste keer

Vorig weekend ben ik een paar dagen naar de kust geweest, waar 3 VSO-vrijwilligers zitten. Joel en John wonen samen in Walvis Bay en Rob woont 35 km verderop in Swakopmund, DE badplaats van Namibië, waar o.a. de Brangelina’s graag komen, dus dat zegt genoeg. Hoe groot kan het verschil tussen rijk en arm in een land zijn! Richting de kust wordt het steeds droger en uiteindelijk beland je in een gort droge woestijn, alvorens de aangeplante-haag-van-palmbomen-alsof-je-in-benidorm-bent je welkom heten in Swakop. Ik pik daar Rob op, die meegaat voor een weekendje Walvis Bay. We spelen bijna het hele weekend voor toerist en dat is soms best leuk. Zaterdagochtend rijden we naar Dune 7, een enorme zandduin opgewaaid door de wind aan het begin van de Namib Desert. Blijkbaar blijft deze duin goed in vorm, want het is al jaren deze duin die toeristen trekt. Toch bijzonder als je weet dat het er altijd hard tot zeer hard waait en er geen rotsen onder de duinen zijn of planten op de duinen groeien, die het zand vast houden. We proberen de duin recht omhoog te lopen, wat enorm zwaar is, want bij elke stap die je zet, zak je zeker de helft weer naar beneden. De makkelijkere weg is over de rand lopen, waar de duin het stevigst is, maar de eerste keer denk je nog bijdehand te zijn en wil je gewoon de kortste weg nemen. Maar na ruim een half uur over 1 duin gedaan te hebben, weet je de 2de keer wel beter… Gelukkig worden we beloond met een fantastisch uitzicht op de top. Voordat we naar Dune 7 gingen hadden we in de supermarkt en bij J&J thuis zoveel mogelijk dingen verzameld, die mogelijk konden glijden. Iedereen had dus wat tools bij zich onderweg naar boven, variërend van plastic zakken en kartonnen dozen tot dienbladen. We waren alleen de tip uit de Lonely Planet vergeten dat je je tool moest insmeren met wax of schoensmeer om hard te kunnen gaan en dus zat je na elke paar meter glijden weer vast in het zand. Rennend naar beneden was ook leuk, dus we zijn nog een paar keer gegaan. Na afloop zat er uiteraard overal zand. Er zat zelfs zoveel zand in onze schoenen, dat je schoenen er strak door zaten en er meer zand dan voet in zat!!

De dag erna hebben we toeristtrap 2 gedaan, een boottocht over de lagoon op zoek naar met name dolfijnen, pelikanen en zeehonden. We zien ontzettend veel beesten, maar het is wel errrrug nep. De pelikanen en zeehonden worden gevoerd met vis vanaf elke toeristenboot en komen dus op de boot af, leuk voor de foto, dat wel. Een aantal zeehonden zijn min of meer getraind en komen brutaal op de boot een visje pikken, dus je kunt ze zelfs aanraken. Uiteindelijk blijken er tienduizenden zeehonden in de baai te zitten en weet je niet meer waar je moet fotograferen! De zeehonden zijn echt leuk en spelen de hele tijd met en door elkaar. Ik ben eigenlijk vooral meegegaan, omdat ik dolfijnen wil zien en die zien we gelukkig ook! Er zijn zelfs 2 soorten in de baai: Benguela en Bottle-nose dolphins en ze komen zo dicht bij de Catamaran, dat je ze bijna kunt aanraken. Helemaal blij keer ik zondag terug naar de grote stad.

Terug naar zaterdag en het zandfestijn. Na een douche en nog een douche zijn we naar de lagoon gegaan voor een fantastische zonsondergang met wat bier in een fancy restaurant op palen op het water. Jammer genoeg is hier ook weer een duidelijk verschil te merken, die het land nog steeds enigszins verdeelt. Zeker 95% van de gasten is blank en alle bedienden zijn zwart, hoewel apartheid officieel niet meer bestaat!! De zonsondergang daarentegen is fantastisch en omdat er leuke gesprekken op gang komen, halen we uiteindelijk ons geplande restaurant niet en kiezen we voor goedkope pizza bij het bier en de shooters. Zoals wel vaker met wat alcohol, gaan de gesprekken over op onderwerpen als seks en dan wordt het interessant met 2 Europeanen (UK, Nederland), 1 Canadees en 1 Oegandees. Iedereen vertelt over zijn/haar eerste keer, waarbij opvalt dat de drie verhalen van de Europeanen en de Canadees redelijk gelijk zijn. Maar we hebben ook een Oegandees in ons midden en zijn verhaal was nogal afwijkend en eigenlijk schokkend voor ons. Gelukkig kon iedereen zijn verbazing inhouden en heel neutraal reageren, maar de shock was er achteraf niet minder om. Hij vertelde ons dat zijn eerste keer op zijn 14e was met zijn nicht… WAT MET ZIJN NICHT… ja, dat lees je goed, geen typfout. ‘I was 14 and it was with my cousin.’ En het meest interessante was de manier, waarop hij het verhaal vertelde. Net zoals een ieder van ons, vertelt hij het verhaal zonder enige schaamte of het idee dat hij ook maar iets abnormaals vertelde. Het was op een soort familiefeest, dus er moeten ook ouders/ooms/tantes zijn geweest, die ergens wel hebben gezien dat die twee het ‘gezellig’ hadden tijdens die avond. Blijkbaar is dat dus heel normaal in zijn cultuur, terwijl dat bij ons (ook in Canada en de UK) een behoorlijke issue zou zijn. Grappig detail: uiteraard stelden wij daarop wat vragen, zoals: wanneer heb je voor het eerst gezoend dan? Antwoord: toen ik 20 was… Blijkbaar gaan seks en zoenen niet samen en ga je eerder met iemand naar bed dan dat je met iemand zoent… veel eerder meestal! Dat zou voor ons toch een omgekeerde wereld zijn! En als we dan toch pikante details vertellen, dan kan deze er ook nog wel bij: Orale seks daar doen ze niet aan in zijn cultuur. Hij heeft het nog nooit gedaan en het is ook nog nooit bij hem gedaan. Na dit gesprek met ons is zijn interesse wel gewekt, gaf hij aan, maar: ‘then she may go down on me first, and then we’ll see…’ Over een half jaartje nog maar een keer met hem de kroeg in!