NET NIET...
Door: Baukje
Blijf op de hoogte en volg Baukje
30 September 2011 | Kameroen, Yaoundé
Waar ik ook nog aan moet wennen: dat mannen gewoon overal op straat plassen, zelfs de vice-president van de board van BIDO, gekleed in een net pak, stond afgelopen week voor de ingang van mijn kantoor te plassen (gelukkig met zijn rug naar kantoor, maar dus wel met zijn gezicht naar de straat…) En het is ook heel normaal dat als je op kantoor een warme maaltijd eet, dat je de visgraatjes gewoon uitspuugt op de grond. Er wordt toch elke dag geveegd?
En dan de taxiritjes. Ze rijden bijna allemaal in een aftandse Toyota Corolla en daar kan best veel in. Bij de taxi standplaats werken meerdere mannetjes. Eén regelt het geld van alle passagiers, één pakt de achterbak in (die standaard open blijft staan vastgesnoerd met een touw, want dan kan er 3x zoveel in/op en aan hangen) en uiteraard heeft elke auto één chauffeur. De taxi gaat pas weg als de auto vol is en met vol, bedoelen we VOL!! Er kunnen 4 mensen op de achterbank en 4 inclusief de bestuurder op de voorbank. Dat betekent dat er één passagier samen met de bestuurder op de bestuurdersstoel zit, een beetje naar achter gedrukt, zodat de chauffeur half hangend uit het raam de auto kan besturen. Als je op die plek zit, dien je wel je benen dicht bij elkaar te houden, zodat de chauffeur aan de ene kant ruimte heeft om gas te geven en over je benen heen kan hangen om te schakelen. Oja en achterin 4 personen, daarmee bedoel ik 4 volwassenen. Kinderen worden niet meegeteld, die kunnen er extra bij als ze op schoot zitten. Je moet dan ook niet raar op kijken als je tijdens de rit een kind van een vreemde moeder op schoot krijgt. In mijn bijzijn tot nu toe was het achterbankrecord 8 personen, waarvan 2 kinderen die al zeker 5 en 6 jaar oud waren en 2 baby’s, één tijdens de rit aan de borstvoeding. VSO heeft ons geadviseerd om te betalen voor 2 plekken, zodat je met max 2 personen op de voorbank zit en eventueel de gordel nog aan kan… grappig, ze zijn zeker zelf nooit buiten de hoofdstad geweest. Het geld wordt met liefde aangenomen, om vervolgens halverwege de rit alsnog extra mensen in te laden! Gelukkig zijn de auto’s zo zwaar beladen en zitten er zoveel gaten in de weg, dat hard rijden onmogelijk is!
-
30 September 2011 - 18:51
Hans En Elly:
Tjonge Baukje, door de telefoon hadden wij al een vermoeden van jouw NET NIET helemaal welbevinden ofte-wel je baalde vooral van geen koel-mogelijkheid hebben. In mijn mail gisteren heb ik daar wat over geschre-ven. Hopelijk komt het nu snel in orde. Dit werkt zo niet bevorderlijk voor een goed en fijn verblijf. Houd nog even moed, maar trek wel aan de bel. Die electriciteit is dan wel belangrijk. Misschien toch VSO er nog eens achter zetten! En aan "die andere gewoontes" moet je maar gaan wennen. Het is niet anders. Misschien vinden ze van jou ook wel iets vreemds. Overigens, ver-huizen in stromende regen, alles met zeilen toegedekt en toch doordrenkt afleveren kennen we toch ook van hier, 21 aug.bijv..
Liefs, kusjes en sterkte. E + H. -
01 Oktober 2011 - 19:37
Barry Meijer:
Bauk,
Wel een geweldige ervaring. Maar ook duidelijk waarom men nog lang niet zelfstandig kan leven. Tenzij je hen laat waar ze zijn, dan zijn ze gewoon gelukkig. Niks water, niks toilet, niks afwas. Wij zijn te veel eisend geworden.
Maar ik hoop dat het jou lukt om volwassenen te leren, dat afsrpaak, ook afspraak is. Deal??
Liefs, Rob en Barry -
05 Oktober 2011 - 15:40
Bert:
Mooie beschrijving Baukje! Ik krijg er een aardig beeld bij en vraag me nu toch echt af of dit bij me zou passen... Zet me iig aan het denken.
Kun je wat meer vertellen over de inhoud van je werkzaamheden? Of, is het daar nog te vroeg voor.
Groetjes en hopelijk kan het touwtje snel plaats maken voor een schakelaar!
Bert -
12 Oktober 2011 - 17:53
Sandra Goulmy:
Ha nichtje!
Hoe is t met je? Altijd leuk om dit soort verslagen te lezen.Vorige week je familie gesproken.. Leuk hoor.. Toen ik vorige week je broer over jouw sprak bedacht ik me dat een oud collega in Nigeria zit voor vso.. Ik dacht misschien, heel misschien kennen jullie elkaar wel... Je weet nooit..Ingrid weet ze.
Groetjes sandra -
28 Oktober 2011 - 19:55
Barry Meijer:
Een geweldige ervaring. Maar.. je hebt ook schrijvers talent. DAt wist je al? mogelijk ook leuk, als je over twee jaar de tijd krijgt om aan een goed boek te beginnen.
Wat een land... je ergert je dood en hoopt toch stiekem dat het over twee jaar veel verder is/staat dan nu.
Je bent er gewoon nodig en wij hopen dat je voor elkaar krijgt datgene wat je wilt. Liefs, Rob en Barry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley