Dank lieve Jesse en Sinterklazen!

Mijn zus vroeg aan Jesse (oudste neefje van 5 jaar oud) wat hij wilde hebben voor Sinterklaas. En dit was zijn antwoord: ‘nou ik ben net jarig geweest, dus ik heb al genoeg gekregen. Laat Sinterklaas maar wat kopen voor de arme kindjes bij tante Baukje in Afrika!’ Lief toch en zó stoer voor een kind van net 5 jaar! Dus mijn zus heeft mij gemaild en gevraagd of ik daar wat mee kon. En dat is zeker gelukt!

Een collega van mij heeft voorheen voor het ministerie gewerkt in jeugdhulpverlening en kwam veel thuis bij gezinnen die OVC’s (Orphans & Vulnerable Children) opvingen. Zij vertelde mij over een opvanghuis in Katatura (de arme wijken), wat gerund wordt door een alleenstaande moeder, Maria. Maria heeft 2 eigen kinderen van 15 en 16 jaar. Naast deze twee kinderen zorgt ze voor een neefje, 2 stiefkinderen en 16 andere kinderen, die wees of gedeeltelijk wees zijn. De kinderen zijn in de leeftijd van 1 tot 21 jaar oud (de meeste onder de 12 jaar) en ze hebben allen een triest verhaal. De oudste van 21 jaar is daar komen wonen, omdat ze door misbruik zwanger is geworden en na de bevalling niet zelfstandig voor haar kind kon zorgen. Eén van de 16 andere kinderen is dus haar dochter. Een ander meisje was pas 1 jaar oud, toen de moeder haar aan haar vader gaf, omdat zij er niet meer voor kon zorgen. En dat bleek wel, want het meisje was toen ondervoedt. De vader is met het meisje naar de women & child protection gegaan en heeft het daar achter gelaten, omdat hij niet wist wat hij met het meisje moest. Een jongen die nu 3 jaar oud is, heeft zijn moeder verloren, vlak na zijn geboorte. De vader kan niet voor hem zorgen; hij is ziek, heeft geen baan en dus geen geld. Gelukkig bezoekt hij de kleine Simon nog af en toe. Er huppelt nog een kleine rond, waarvan de moeder is overleden. Toen hij TB had, heeft de vader hem naar het ziekenhuis gebracht voor behandeling. Na de behandeling heeft de social worker de vader tot in den treuren geprobeerd te bereiken, maar hij beantwoordde zijn telefoon niet en is nooit meer op komen dagen. Mijn collega voegde daar nog als subtiele opmerking aan toe: ‘ach bekend verhaal, zo zijn Afrikaanse mannen: vele vrouwen, maar verantwoordelijkheidgevoel kennen ze niet!’

De moeder heeft een groot hart, wat fantastisch is, maar ook voor problemen zorgt. Zij blijft kinderen accepteren en kan blijkbaar geen nee zeggen. Met veel te weinig middelen moet ze nu voor veel te veel kinderen zorgen. Ook vandaag heeft ze weer een tienermoeder met baby van 1 jaar in haar gezin toegelaten. De ouders van de tiener willen haar niet helpen uit schaamte. Maar het huis was al veel te klein en de omstandigheden zijn slecht. In de tuin naast het huis wordt een nieuw huis gebouwd, van materiaal dat Maria gedoneerd krijgt of wat zij en haar familie op straat vinden. De bouw gaat langzaam en niet alle materiaal is voorhanden.

Genoeg stof dus voor een privé projectje. Zus Iris en pap en mam zijn meteen geld gaan inzamelen. Uit naam van de Sint ben ik toen cadeautjes gaan kopen en heb deze gebracht. Op de foto’s kun je zien hoe blij de kinderen zijn, maar ook in welke omstandigheden ze leven. Dank je wel lieve Jesse, tante Baukje is supertrots op je! Dank je wel Ir en Ed. Dank pap en mam! Dank ook aan al jullie hockey en tennisvrienden. Dank vriendengroep van Ir en Ed! Het was fantastisch om Sinterklaas te mogen spelen en het heeft de wereld weer een stukje mooier gemaakt voor deze onschuldige hummels en daarvoor kwam ik naar Afrika! Van de rest van het geld ga ik nog spullen kopen, die moeder Maria nodig heeft in het huis, zoals grote teilen om de handwas in te doen. Wordt vervolgd!